ŞAKACI MAYMUN

Bir varmış, bir yokmuş,
Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde,
İnsan eli değmemiş,
Yolcuya uğrak olmamış,
Yemyeşil ağaçlarla çevrili,
Rengârenk çiçeklerle süslü, büyük, güzel bir ormanda hayvanlar huzur içinde yaşarmış. Bu hayvanlardan biri de küçük bir maymunmuş. Bu maymun kendini çok komik zanneder, herkese şaka yapmaya kalkarmış. Hâlbuki hayvanlar onun şakalarından hiç hoşlanmazmış. Buna rağmen o anlamsız şakalar yapmaktan bir türlü vazgeçmezmiş. Şaka yapacağım diye başkalarını incitirmiş.
Günlerden bir gün, küçük maymun, ayıya şaka yapmaya karar vermiş. Ayının mağarasından ayrıldığı bir zamanı gözleyerek mağaraya gitmiş. Ayının yaz boyu biriktirdiği balları bir yere saklamış. Yuvasına döndüğünde balları göremeyen ayı, çılgına dönmüş. Bütün ormanı aramış. Maymun da onu gizlice takip ediyor, kıs kıs gülüyormuş.
Balları bulmaktan ümidini kesen ayı, hüngür hüngür ağlamaya başlayınca maymun balları getirmiş; ayının önüne atıp ağaca tırmanmış. Katıla katıla gülmeye, "Şaka yaptım, şaka yaptım!" diye bağırmaya başlamış. Ayı çok sinirlenmiş ama maymunu bir türlü yakalayamamış.
Başka bir gün ise koşarak filin yanına gelmiş. Ona dere kenarında yavru filin zehirlendiğini ve ölmek üzere olduğunu söylemiş. Anne fil öyle korkmuş ki telâşla dere kenarına doğru koşmuş. O kocaman ayaklarıyla koşarken âdeta orman salla-nıyormuş. Dere kenarına vardığında ise yavrusunun orada oynamakta olduğunu görmüş. Hem sevinmiş, hem de maymun çok kızmış. Ama daldan dala atlayan ve "Şaka yaptım! Saka yaptım!" diye bağıran maymunu yakalayamamış.
Bir gün de ormanda karşılaştığı kaplumbağayı ters çevirmiş maymun. Sonra da kahkahalar atarak oradan uzaklaşmış. Kaplumbağalar ters çevrildiklerinde kendi başlarına tekrar dönemezlermiş.
Birkaç gün sonra oradan geçen bir zürafa, kaplumbağaya yardım edip çevirmiş. Zavallı kaplumbağacık açlıktan ve ters durmaktan kurtulmuş. Bütün hayvanlar bu düşüncesiz maymunun şakalarından bıkmışlar. Gidip ormanın kralı aslana şikâyet etmişler. Aslan, olanları duyunca "O, iyi bir cezayı hak etmiş, cezalandıralım!" demiş. Hep birlikte konuşmuşlar ve maymuna hatasını daha iyi anlayabilmesi için sakalı bir ceza vermeye karar vermişler.
Ertesi gün tilki, maymunun yanına gitmiş. Az ileride bir mağaranın yiyeceklerle dolu olduğunu söylemiş. Maymun, koşarak onun peşine takılmış ve mağarayı görür görmez içine girmiş. Dışarıda kalan tilki, orada bekleyen hayvanlarla birlikte mağaranın kapısına kocaman bir kaya parçası yerleştirmiş. Maymun neye uğradığını şaşırmış. Ne kadar uğraştıysa da kayayı yerinden kaldıramamış. İçeride hiç yiyecek yokmuş.
Karanlık mağarada yapayalnız kalıvermiş. Maymun, tilkinin neden kendisine böyle bir şey yaptığını da anlayamamış. Önce sıkıntıdan bunalmış; sonra da açlıktan halsiz düşmüş. Tam yaşamaktan ümidini kesmişken mağaranın kapısı açılmış ve bütün hayvanlar; "Şaka yaptık! Şaka yaptık!" diye bağırmışlar. Maymun işte o zaman neden mağaraya kapatıldığını anlamış. Bir daha başkasını üzecek şakalar yapmamış.