GERÇEK MUHABBET

Çiçeklerin dudaklarından yalnızca arılar mı öper?
Yalnızca rüzgar mı okşar ağaçların saçlarını?
Yıldızlar mı halay çeker dilber yüzlü Ay’ın çevresinde
Kıskanmamak elimde değil
Ben de varım diye haykırırım gizlendiğim mağaradan
Ben de arıyım, ben de rüzgarım, ben de yıldızım
Benim yıldızım
Ben de varım diyen dünyalar sıyrılır aradan.
Dalgalarla dans eden ördeklerin dünyasını
Arılarla dans eden çiçeklerin dünyası kucaklar
Ocaklar tüter bizim mağaramızda, ocaklar söner
Dünya döner, yürekler döner, güneşler dinler
Ellerim şakağımda karanlık, toprağım ıslak
Tamtamlar yükselir dışarıdaki bahardan, kokusunu alırım.
Kış gider, yaz gelir, gizlendiğim mağarada
Ben hala yalnız kalırım.
Başımın tepesine bir hayat damlar buluttan
Dağdan fışkıran volkan gibi ben mağara adam
Toprağın arasından başımı kaldırırım yemyeşil
Bahar mevsiminde
Neredesin dar kafesimde özlediğim Güneş
Neredesin yüreğimde gizlediğim sevinç derim
Sıyrıldığım mağaradan yağmur gibi haykırırım
Cennet gibi bir dünya sıyrılır aradan
Çiçeklerin dudaklarındaki aşkı anlatamam
Anlatamam ovalarda kelebeklerle sevişmek nasıl bir duygu
Yıldızlarla göz göze gelince bulutlar bizi yalnız bıraktığında
Ağustos böcekleriyle muhabbetimizi
Oynaşmalarımızı denizin dalga dalga kucağında
Sırrımızı sadece sen biliyorsun
Anlatamam, kendimi ateşe atamam.