HEPSİ ÖDENMİŞTİR...

Küçük oğlumuz annesine, elindeki kağıdı uzattı. Annesi ellerini kuruladıktan sonra kağıdı aldı ve okuma-ya başladı.
Şöyle bir hesap vardı kağıtta:
Çimleri biçtiğim için, 5 dolar.
Bu hafta odamı temizlediğim için, 1 dolar.
Alışverişe gittiğim için, 50 sent.
Küçük kardeşime baktığım için, 25 sent.
Çöpü attığım için, 1 dolar.
İyi bir karne getirdiğim için, 5 dolar.
Toplam borç: 14 dolar 75 sent.
Annesi, kendisinden para koparabileceği umuduyla kendisine bakan oğlumuzun önce saçlarını okşadı, sonra eline bir kalem aldı ve elindeki kağıdın arkasına şunları yazdı:
Seni dokuz ay karnımda taşıdım: Bedava.
Hasta olduğunda başını bekledim, elimden geleni yaptım, senin için dua ettim: Bedava.
Yıllar boyu değişik nedenlerle senin için gözyaşı döktüm: Bedava.
Senin için geceler boyu kaygı duyup, uykusuz kaldım: Bedava.
Oyuncaklarını topladım, yemeğini hazırladım, giysilerini yıkadım, ütüledim: Bedava, yavrum.
Ve bunların tümünü topladığın zaman gerçek sevginin bedelinin olmadığını görürsün: Bedavadır çünkü.
Annesinin yazdıklarını okuyunca oğlumuzun gözleri doldu. Annesine baktı ve : “Anneciğim, seni çok sevi-yorum” dedi. Sonrada annesinin elinden kalemi aldı ve kağıda büyük harflerle şunları yazdı:
“Hepsi ödenmiştir...”