Eltime İlk Mektup Son Veda

Sesine, sözüne, yüzüne hasret başlıyorum mektubuma. Sana ulaşmayacağını bile bile yazıyorum işte… İçimi döküyorum şu satırlara…

Gidişinin ardından geçen 19 hüzünlü gün. Gelemeyeceğini bile bile gözlerimiz kapıda seni bekledik umutla. İznimiz bitti evimize döndük. Hala içimde bir korsun alev alev yanan. Sensiz 5 dk bile duramayan, kimselere emanet edemediğin yavruların alışıyor sensizliğe. Bensiz durmuyorlar derdin, doktora bile gidemezdin. Fedakâr anne, fedakâr eş, fedakâr gelin… Fedakâr elti… Fedakâr… Fedakâr kimseleri kırmazdın. Anlayışlı ve sabırlı idin. Herkesin dert ortağı oldun.

Her fırsatı değerlendirip bir araya geliyorduk. Birbirimize bakışımız bile sevgimizi anlatıyordu. Bakışıp ta tebessüm ederdik ya. O gül yüzünü gül sözünü özledim. Sana olan sevgimi yazıya dökmek ne kadar da zormuş. Sen anlardın ama, bilirdin bazen dile getirip canım seni çok seviyorum derdim. Tebessüm eder bende seni çook seviyorum derdin.

En son bayrama 1 hafta kala çoruma gittim. Hasta dediler. Çok merak ettim. İçim içimi yedi gelemedim yanına. iş vardı iş… İşi bitirdik te sende bitiyormuşsun anlayamamışız.Arefe günü Eşim geldi araba ile aldı sizi hemen. Kendini kanepeye zor bıraktın. Seni hiç böyle yorgun, bitkin ve de solgun görmemiştim. İçim acıdı, hiç bir şey yapamadım. Gözlerinle gülücükler dağıtırdın o halinden eser yoktu.

İlaçlar bana çarpıntı yaptı. Rahat nefes alamıyorum.
Kalbim daralıyor sanki dedin. Biz çalıştık derman bulup ta kalkamadın. İyi olsan dururmuydun hiç. Bizden önce sen koştururdun. Çok hızlı iş yapardın. Bu konuda hep sana imrenirdim. Ben senin gibi hamarat olamadım hayranım şu haline derdim. Gülerdin alışırsın zamanla olur derdin. Hiç kırmadan yüksünmeden cevap verirdin, dinlerdin beni. Kimselere anlatamadığımı senle konuşurdum. Sıkıntılarımı sana anlatırdım. Ömrün nede kısa imiş. Ne çok şey sığdırmışsın kısacık hayatına. Ne kadar da dolu yaşamışsın. Hayatın baharında derken ….

Bayram oldu sen hala düzelemedin. Rahat nefes alamıyordun. İlacı bıraktın ama çarpıntın hala geçmedi.defalarca doktora gittin sıkıntını anlayamadılar.ilaç verip yolladılar.Neden ben hala düzelemedim dedin.Annem Kızım bayram geçsinde bir uzmana git.Romatizman kalbine vurdu galiba dedi.İnşaAllah bayramı bir atlatayımda iyi bir doktora gideceğim...Ama bayram bitmedi gülüm...

Sen hasta idin bayramın bile tadı yoktu. Şöyle bir şen şakrak çıtır çıtır dönmedin evde. Etle uğraşıyorduk. Şamata gırgır iş uzadı. Canın daraldı. Neden bitmedi hala dedin. Sıkıntılı idin, kendini bir oraya bir buraya attın. Nereye yatacağını bilemedin. Mutfaktaki kanepeye uzandın. Her zaman ki gibi gözüne baktım. Seni böyle görmeye alışkın değiliz içim acıyor bu haline dedim. Rabbim şifa versin tez zamanda dedim. İnşaAllah dedin sadece inşaAllah…
Boğazın kuruyordu yanına sehpa ile 1 bardak su koydum. sağol dedin, çok sağ ol. Ne yaptım da gülüm 1 bardak su bile memnun etti seni.

Bayramın 3. Günü eşim aldı sabah sizi.gelir gelmez nefes nefese uzandın kanepeye.Halsiz ve solgundun.Her gün düzeleceksin diye umut ettik.sen hiç böyle olmazdın.Hiç hastayım demezdin.Akşama kadar yattın kalkamadın.Akşam ben rahat nefes alamıyorum beni hastaneye götürün dedin.Apar topar çıktık yola.

Arabada elini tuttum,avucunu çevirip parmaklarını kenetledin parmaklarıma.sıkıca tuttuk el ele gittik hastaneye kadar.Allah razı olsun dedin hakkını helal et.Bende ne yaptım ki gülüm dedim.Elini tutmuştum destek olmak için.Yapabileceğim başka bir şey yoktu.Elimden hiçbir şey gelmiyor du.Çarpıntın mı var dedim.Evet anlamında başını salladın.belli dedim kalbin yerine sığmıyordu sanki,ta dışarıdan fark ediliyordu.

Gögüs hastalıkları hastanesine gittik.Acil giriş yaptırdık poliklinikte pratisyen doktor vardı.O sırada akraban çıka geldi.Orada çalışıyormuş.Onun sayesinde kan tahlili,röntgen ve ekg çekildi.Uzman doktora muayene ettirdi..Kalbinde ritim bozukluğu var dedi.Devlet hastanesinde uzman doktor görse iyi olur dedi. Eğer orada problem çıkmazsa.hemen geri getirin.burada yoğun bakımda solunum cihazına bağlarız.Gözetim altında 3-4 gün kalır.Sıkıntısının nedenini buluruz dedi.

Oradan ambulans temin ettiler.Devlet hastanesinde de serum takıldı.oksijen verildi.Yarım saat kadar gözetim altında kalsın demiş doktor.Sonra yukarı servise çıkartın demiş.Eşinle gittin Almadılar beni beraberinde.20 dk sonra geldiniz.Ama rengin atmış sapsarı olmuştun.Alnında buz gibi terler.Doktor kalbinde sıkıntı yok şu an demiş.

Akşam boyu elini tuttum.Gözlerine baktım su istermisin dedim.Yine gözlerimizle konuştuk evet dedin.Dudakların kurumuştu.Yudumladın suyundan dudaklarını ıslattım bende.Vücudunun harareti çıkıyordu,yanıyordu sanki dudakların.Akşam boyunca yarım şişe suyu içemedin be gülüm İçinin yangınını söndüremedin bir türlü seni böyle yorgun görmek ne kadar zormuş.30 senenin yorgunluğumuydu kalkamadın,iyileşemedin.

Ambulansla gögüs hastanesine döndük.Ambulans acil kapısında durdu.Artık iyice dermanın kalmamıştı.bir koluna ben diğer koluna da eşin girdi.Zorda olsa kalktın zorda olsa yürüdün dimdik ayakta idin.Sandalye ile yatağına kadar getirdik.destek verdik kalkıp yatağına geçtin yine.Canım benim nasılda terlemişsin böyle dedim alnından öptüm,geçecek dedim geçecek birtanem az kaldı.Buz gibi terlerle dolmuştu alnın.Çok bitkindin biraz toparlanabilimisin dedim.Toparlanamıyorum dedin.Tamam böyle örteyim de üşüme dedim.

Dudakların kurumuş yine Su istermisin canım dedim.Evet dedin gözlerinle.Yudumladın.Su şişesini bıraktım.Masadaki gelen malzemeleri toparlıyordum.Döndüm sana baktım.Akşam boyunca düzeltemediğin yazmanı düzeltmiştin.İmrendim.Allahım nasılda güzelleşmiş.Annesine benzemiş dedim içimden.Eşin geldi yanımıza.işlemleri başlatmıştı.Bir kaç gün hastanede kalacaktık.

O ara elini tuttum yine.ellerin morarmıştı.Ahmet dedim ellerine bak çok üşümüş mosmor olmuş.Boğazından ses geldi.Eşin bak üşüdünde hıcıltın başladı yine dedi.işlemlerini yaptırıyorum az kaldı geçecek.Rahatlayacaksın dedi.Geri çıktı odadan.Ellerini avucumun arasına aldım ısıtmaya çalışıyorum.üfledim üfledim ısındın mı biraz gülüm dedim.Cevap vermedin bana.Yüzüne baktım dalmışmıydın.uyudun mu ne bu hal gülüm.

Fatma…Fatma…Fatma…neden cevap vermiyorsun.Kaldıramıyorum seni Fatma… Fatma…cevap ver ne olur bir ses ver be gülüm.Ne oldu sana ne oldu…Koridora koştum bir şey oldu bakın nolur diyebildim.Sağlık personeli toplandı hemen biliyormuydunuz.Ne kadar da çabuk doldunuz odaya.Bizi çıkardılar odadan.Dışarıdaydık bekliyorduk ümit ve korku içinde.Bıraktık seni yabancı insanların yanında tek başına.
Ne olmuştu birden az önce ellerimde idi elin.Anlayamadım yanında idim yanıbaşında.Sana veda edemedim herkes gibi.Ellerimden kayıp gittin, sessiz sedasız.ne bir ses ne bir veda.Sende mi anlayamadın gülüm.Nasıl oldu.45-50 dk uğraştılar kalbin bir kez bile tık dememiş.İyi olacak eve dönecektik.Ölüme mi getirmiştik seni elimiz boş eve nasıl dönecektik 2 yavruna ve ailene ne derdik,nasıl söylerdik.
Senle umutla çıktığımız kapıdan,gözyaşları ile başımız yerde girdik.yıkılmamak için zor duruyordum ayakta.KAYBETTİK…FATMAYI KAYBETTİK diyebildim.

Odaya girdim Hale uyanmıştı,yanına uzandım sensiz duramayan onlar için doktora bile gidemediğin yavrun sıkıntılı idi.Uyudu uyandı defalarca.Sessizce yattı sadece.Yenge annem nerde,neden getirmedin demedi….Diyemedi yavrum.Sessizce ağladım sabaha kadar yanında,yanıbaşında.Sadece ağlayabildim.

Ertesi gün verdik seni toprağa mezarlıktan seni bırakıp gitmez ne de zormuş.gözlerim arkada sen de gel hadi dedim Kalkamadın,gelemedin.gözlerimde yaşlarla SON VEDA idi bu sana….
SENİ ÇOK SEVİYORUM DEDİM.Ama bu kez cevap vermedin.Huzurla yat gül yüzlü,gül sözlü kardeşim benim…

ALLAHIM SEN MAĞFİRET ET…SEN AFFET…MEKANIN CENNET OLSUN.

Yuucel_19