İNFİLAK KOKAN VEDA

Yüreğimden usulca çek ellerini
İnfilakım yakın, durdurma beni…

Mevsimin sahte esintisine aldırma bu gece,
Bırak karanlıklar boğuşurken ay ışığıyla,
Sen gözlerimden azat et gözlerini,
Her haykırışa, bir sükût eşleştirip
Düşlerimin ıslaklığından damıt kendini.

Öyle kurşuni sevdaların ayazı olma
Bahar kokan volkanımda ısıt gövdeni.
Avuçlarımın arasına sıkıştırıp,
Gizlediğim hayallerimin mazisi olma
Ürkek bakışlarımdan soyutlayıp da
Son defa gözümden akıt kendini.

Yokluğun siyahlar çizerken güne,
Sen dünlerimde silikçe kalma,
Duyma sinsice bakan sessizliğimi,
Giderken ardında ümit bırakma

Yüreğimden gizlice çek ellerini
Yakındır infilakım sakın durdurma…