19 Ocak 2009 Pazartesi

KAPILAR


Kapattik kapilarimizi dostlarimiza
Mesafeler koyduk araya
Bir merhaba demek için, girmeleri gerekti siraya...
Bize çok ihtiyaçlari oldugu an Mesguldük,
Not biraksinlardi, sonra arardik, baska zaman...
Sinavdan en iyi notu aldiklarinda, gözlerindeki piriltiyi göremedik,
Bir küçücük armagan veremedik.
Canlari yandiginda, bize kosamadilar nefes nefese,
Ne kadar hasrettiler bir dost sese!
Görüsürüz; ya sali, ya çarsamba günü, diye diye kacirdik nisani, dügünü,
Paylasamadik o en çoskulu anlarini, sevecegimiz yanlarini.
Hayat denen suyun akisinda, birlikte çaglayamadik,
Ölümlerini bile geç duyduk da, vaktinde aglayamadik...
Bu hikaye hem aci, hem uzun,
Selam vermeden geçiyoruz artik yanindan komsumuzun.
Bahanelerle etrafimizi sardik
Oysa biz, biribirimiz için vardik,
Adina huzur dedik, is dedik, can cana olmaktan vazgeçtik, .. yalnizligi seçtik.
Herkes bir yalana kandi,
Ne olursa olsun sebep, aslinda KAPILAR hep, kendi üstümüze kapandi!

Hiç yorum yok: