Büyüdüm…
Adına yaşamak diyorlar ama ben "büyüdüm" diyorum... Çocukluğumdan geriye sadece hiç büyümeyeceğimi düşündüğüm zamanlar kaldı. Ha birde elimden sımsıkı tuttuğun anlar.
Bak artık büyüdüm ben anne. Kimse büyümedi demesin... Okula gidecek kadar büyümemiş olabilirim ama sokaklarda kanlar içinde vurulacak kadar büyüdüm…
Ben büyüdüm anne…
Arkadaşlarımla oynayacak kadar da büyütmediler ama arkadaşlarımı sebepsiz öldürenlerden hesap soracak kadar büyümeme izin verdiler.
Büyür mü çocuklar kanlar içinde?
Büyür mü çocuklar göz göre göre vurulurken sokaklarda?
Bazen parlatırken ise giden insanların ayakkabılarını, bir zaman sokaklarda yasamaya mahkûm edilirken, hele ki terörist diye sokak ortasında öldürülürken…
Büyüyor işte çocuklar anne..
Çocukluğuna geri dönebilir mi dersin büyüdüğünde insanlar? Dönemiyor anne sadece büyüyor.
Yaşatmadıkları ve öldürdükleri çocukluğun ve çocuklarının ellerinden sımsıkı tutamayanların hesabını sormak için büyüyor…
Bak artık büyüdüm ben anne… Kimse büyümedi demesin...
Simdi sıra benim ve çocuklarının ellerinden sımsıkı tutamayanların...
Yani sıra bizim…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder