YANLIŞ BİRŞEYLER VAR

Yanlış bir şeyler var
Hayatımda, bedenimde yüzümde..
Geçmişte seçtiğim bir yolun, tam ortasındayım.
Fazla gürültülü olduğunu düşünüp dönmek isteyişim... Garip, bazen kendimi yerden kaldıramayışım, oranlarımın hayata sığmayışı… Normal olmayan bir şeyler var bunlarda...
Başka beyinlerin karsısında güçsüz buluyorum kendimi. Bir bakmışım azalmışım kalabalığın ortasında, Yüzümde nasıl bir ifade varsa artık, beni gören başını iki yana sallıyor. Belki deli olduğuma inandırıyorum kendimi. Olabilir. Sonuçta fazla acıdan, beyin kendini olaydan soğutuyor. Bir kaç gönül ağrısı bir kaç küfür sonrasını herkes bilir. Bi bakmışsın bir yerde kopmuş hatlar. Delirmek bu kadar kolay işte...
Her yerde geçmişten izler var. Gelecekse, muamma bana göre. Bi yandan, içimde bir yerde, her şeyin güzel olacağına dair bir umut. Ama beslenmeyen, büyümeyen. Beni bir türlü büyütemeyen. Öylece kalmışım zamanların birinde. Belki de ayaklarım mıhlanmış.
Yanlış ya, yürüdüğüm yol, ondan... Ama bir şeylerin beni durdurması hiç normal değil.
Cezalı mıyım?
Doğmasaydım keşke
Hatalı mıyım?
Kılavuz vermediler ki önceden, okuyup öğreneyim. Savaşacak mıyım? Evet başka çarem mi var. Hayat bunu gerektiriyor demek ki.
Ama var.
Yanlış bir şeyler var.
Bedenimde, yüzümde, yaşadıklarımda. Kendime bir hayaller çiziyorum geceleri, ilkbahar tadında... İlk defa "doğru" olan, ve gerçekten "ben" olan bir kişi çiziyorum. Keşke o olsam, onun kadar doğru olsam diye dilenirken Allahtan.
Fark ediyorum. Yanlışın nerede olduğunu
Aslında o yolun basında kendimi bırakmışım ben.
Şimdi ne yapsam da geri dönsem Sevinç’in "Sevinç" olduğu o yere.