AŞK

ey güneş
yalnızlığımı kime bildireyim
ışınların derimi dağlarken
ıstırapla kavrulur gönlüm
seni beklerken ey sevgili
en sevgili
hayalin bir yudum ateş gibi
içimi yakmakta
çorak topraklara kök salan ağaç gibi
hayat için
nemli topraklar ararken
uzanır kayalıkların en sert
tabakasını delerek ya ben ya sen
daha ne kadar bekleyeceğim/bekleyeceksin
çöp fırtınasına kapılan kum taneleri gibi
etrafa savrulurken
aşk ateşinin
serinliğini, dinginliğini
ve hayatın tadını
Bedran YOLDAŞ